Kriochirurgia

Kriochirurgia to bezkrwawą metodą polegająca na miejscowym, kontrolowanym niszczeniu chorej tkanki przez jej zamrażanie.  Ciekły azot wykorzystywany w tym celu jest skroplonym gazem o temperaturze -196 st. C. W konsekwencji zabiegu dochodzi do oddzielenia wymrożonej tkanki zmienionej chorobowo od zdrowej.
Zabieg wymrażania może być wykonany u pacjentów w każdym wieku, u kobiet w ciąży. Przeprowadzany jest bez znieczulenia.
Po zabiegu możliwe jest odczuwanie niewielkiego pieczenia i bólu przez kilka godzin. W okolicy zamrożonej może pojawić się zaczerwienienie i obrzęk skóry, aż do powstania pęcherza. Zawartość pęcherza może być jasna lub krwista. W razie przerwania pokrywy pęcherza należy stosować środki odkażające skórę, np. jodyna, octenisept, srebro w płynie, itp.
Okres gojenia trwa ok. 10 dni.
Po wygojeniu miejsce należy chronić przed słońcem przez 2-3 m-cy przez stosowanie  kremów światłochronnych z filtrem SPF 50+

– włókniaki miękkie, twarde
– brodawki łojotokowe,
– przerost gruczołów łojowych,
– brodawki wirusowe rąk (tzw. kurzajki),
– brodawki wirusowe stóp,
– brodawki płciowe (kłykciny kończyste),
– brodawki płaskie,
– mięczak zakaźny,
– leukoplakia błony śluzowej jamy ustnej, narządów płciowych,
– niektóre przypadki rogowacenia słonecznego, choroby Bowena, nabłoniaka podstawnokomórkowego
– ziarniniak obrączkowaty,
– blizny przerosłe, bliznowce
– odciski, nagniotki
– świerzbiączka guzkowa
– plamy starcze