Kontaktowe zapalenie skóry

Kontaktowe zapalenie skóry  jest wynikiem ekspozycji skóry na czynniki zewnętrzne powodujące zapalenie skóry. Częstymi alergenami odpowiedzialnymi za powstanie wyprysku kontaktowego są nikiel, składniki perfum czy substancje użyte do produkcji odzieży czy butów, a nawet leki. U niektórych pacjentów – zmiany skórne powstają dopiero po zadziałaniu światła słonecznego.

W przebiegu wyprysku kontaktowego obserwuje się silny świąd, rumień, złuszczanie, grudki, pęcherzyki. Pierwsze zmiany tworzą się zwykle w miejscu kontaktu z np. tkaniną czy tworzywem zawierającym podejrzane o wywołanie wyprysku substancje (np. pod paskiem czy biżuterią u chorego uczulonego na nikiel, na rękach u sprzątaczki używającej środków czyszczących, na policzkach w miejscu, na który nałożono kosmetyk). Czasem zmiany występują jednak na całej powierzchni ciała.

W postaciach przewlekłych skóra staje się pogrubiała, bardzo sucha, łuszczy się, wyraźnie zaznaczają się jej naturalne bruzdy (np. na nadgarstkach skóra może przypominać korę drzewa), skóra na dłoniach podeszwach niekiedy pęka powodując ból.

Najważniejsze jest unikanie powodujących wyprysk substancji. Podstawowymi lekami wykorzystywanymi w terapii wyprysku są glikokortykosteroidy – same lub z dodatkiem innych substancji stosowane miejscowo, na skórę. Świąd zwalczają leki przeciwhistaminowe. Niekiedy wykorzystuje się także lecznicze naświetlania skóry. Ważne jest prawidłowe nawilżenie i natłuszczenie skóry, tak jak to opisano w przypadku wyprysku atopowego.